Straaljagers en v-wapens startten te laat — de oorlog in de lucht en in de ruimte — Deel 5 —
Prix régulier 20,00 € TTC 6%
Characteristics
| Book cover finish(es) | Hardcover ( square back binding ) |
| Condition | Good |
| Author(s) | André ver Elst |
| Publisher | Uitgeverij De Goudvink — Schelle |
| Number of pages | 358 |
| Published date | MCMLXVII |
| Language(s) | Nederlands |
| Collection / Series | de oorlog in de lucht en in de ruimte |
| Size | 14,5 x 23 x 4 cm |
| Categorie(s) | • AVIATION MILITAIRE • SECONDE GUERRE MONDIALE |
Description
- 20% korting op de aankoop van alle 9 delen van “ de oorlog in de lucht en in de ruimte” ;
Vraag uw persoonlijke kortingscode ;
door een e-mail te sturen naar info@aviation.brussels
Nauwelijks had de V-1 gefaald in haar opdracht om het geallieerd moreel en zelfvertrouwen bij de landing in Normandië te breken, of in Londen explodeerden de eerste V-2's; kort daarna in Antwerpen, Brussel en Luik. Onder andere Nederland diende als lanceerplaats. De ontwikkeling van de A 4 of V-2 geschiedde langzaam en in het reinste onbegrip. Bij de oprichting van het testcentrum in Peenemünde wilde de Führer de bouw van de lange-afstandsraketten steunen, doch toen hij de oorlog tegen Polen begon, raakte de A 4 in de vergetelhoek. Met beperkte financiële en materiële middelen werkten in Peenemünde specialisten als generaal Walther Dornberger en Dr. Wernher von Braun door aan de A 4. Deze raket zou reeds in het begin van de oorlog klaar zijn geweest, indien Hitler zijn steun niet had onttrokken aan het project. In maart 1943 droomde de Führer dat er nimmer een A 4 op Engeland zou vallen. 'Mijn intuïtie bedriegt mij nooit!' sprak hij.
Indien toen geen invloedrijke personen als rijksminister Albert Speer zich achter het team van Peenemünde hadden opgesteld, zou Hitler het hele lange-afstandsrakettenproject hebben opgedoekt. Dank zij de tussenkomst van Speer mochten Dornberger en von Braun de A 4 met films en modellen bij de Führer voorstellen. Hitler was verrast en beval direct de massaproduktie van het wapen. Peenemünde werd, zoals vele Duitse steden, vliegvelden en militaire centra, een mikpunt van de geallieerde bommenwerpers. In allerijl werd de produktie van de A 4 daarom verspreid over een aantal fabrieken en ondergrondse bedrijven en begon in aansluiting op de massaproduktie een regelmatige lancering van V-2's naar steden in Engeland, België en Frankrijk. De A 4 zaaide — na een geluidsloze en niet-identificeerbare vliegbaan — plotseling dood en vernieling. Verschillende malen maakte één A 4 meer dan 100 doden. Hitler noemde de raket 'het wapen van een volgende oorlog'; volgens de Britten was het 'een duivelse uitvinding'. Alleen een snelle opmars naar Berlijn kon het door de V-2's gestichte onheil afwenden. Maar de Duitsers verdedigden hun grenzen met grenzeloze moed en zelfopofferingszin. De Me 262's maakten schoon schip met hele formaties bommenwerpers en dreigden de suprematie in de lucht naar Duitse zijde te doen overhellen. Pas na ononderbroken luchtaanvallen, o.a. met superzware bommen van circa 10 ton, stortte de Duitse bevoorrading ineen. De laatste V-1's en V-2's werden afgevuurd, de gevreesde straaljagers moesten aan de grond blijven. Met wat aan benzine restte vlogen de piloten naar de geallieerde vliegvelden in het westen, om aan de Russische stoomwals te ontkomen, of staken ze hun toestellen in brand. De Luftwaffe was niet meer.
