Bommenwerpers contra zelf-moordpiloten boven Duitsland — de oorlog in de lucht en in de ruimte — Deel 4 —
Prix régulier 20,00 € TTC 6%
Characteristics
| Book cover finish(es) | Hardcover ( square back binding ) |
| Condition | Good |
| Author(s) | André Ver Elst |
| Publisher | UITGEVERIJ DE GOUDVINK P.V.B.A., SCHELLE |
| Number of pages | 292 |
| Published date | MCMLXVII |
| Language(s) | Nederlands |
| Collection / Series | de oorlog in de lucht en in de ruimte |
| Size | 14,5 x 23 x 4 cm |
| Categorie(s) | • AVIATION MILITAIRE • SECONDE GUERRE MONDIALE |
- 20% korting op de aankoop van alle 9 delen van “ de oorlog in de lucht en in de ruimte” ;
Vraag uw persoonlijke kortingscode ;
door een e-mail te sturen naar info@aviation.brussels
Description
De Duitse bombardementen op Engeland hadden de Britse openbare mening onthutst en geschokt. Vele gezaghebbende politici herinnerden zich de pijnlijke luchtaanvallen op Londen tijdens de Eerste Wereldoorlog en drongen er bij de regering op aan dat bommen met bommen vergolden zouden worden. De experimenten van 1939 en 1940, waarbij o.m. Berlijn werd aangevallen, werden de basis van een grootscheeps luchtoffensief, dat zou eindigen met de vernietiging van het Duits oorlogspotentieel. De Amerikanen wierpen zich mede in de strijd en namen met massa's materieel deel aan de luchtoorlog, die voortaan enkel boven Duitsland zou worden beslecht. De RAF viel doelen bij nacht aan, de USAAF bij dag. Zo ontstond het zogeneten 'round-the-clock-bombing', dat bijzonder afmattend was voor de Luftwaffe en de luchtdoelartillerie, die de Duitse steden en fabrieken moesten beschermen. Aanvankelijk boekten de jagers successen tegen de zware geallieerde bommenwerpers, maar spoedig werden ze de mindere, omdat de bombardementstoestellen door lange-afstandsjagers werden geëscorteerd. Vooral door de aanvallen bij dag werd de luchtoorlog voor de Luftwaffe fataal. 's Nachts vielen Duitse jachtpiloten met een ware zelfverloochening de Britse bommenwerpers aan midden in de schijnwerpers of het eigen luchtdoelgeschut! De bestendige achteruitgang der trefkracht van de Luftwaffe deed een groep piloten geloven dat de redding van het 'Derde Rijk' alleen bewerkstelligd kon worden, indien er Duitse vliegers bereid waren zich met speciale zelfmoordvliegtuigen — net als in Japan — op de geallieerde bommenwerpers te storten. In een uiterste poging fabriceerden sommige constructeurs 'zelfopofferingsvliegtuigen', maar omdat deze niet tijdig klaarkwamen, wierpen de piloten zich toen maar met gewone, vaak verouderde toestellen op de bombardementsvliegtuigen. Intussen was de radar een beslissende rol gaan spelen in de luchtoorlog. Zowel bommenwerpers als jagers werden er in de twee kampen door geleid. De snellere ontwikkeling van het nieuwe wapen door de geallieerden gaf het bombardement en de jacht de technische perfectie die de Duitsers, en meer speciaal de Luftwaffe, noodlottig werd. Het 'Derde Rijk' werd onder één groot bommentapijt bedolven. Hitler had dit kunnen verhinderen, maar hij onderschatte het belang van de luchtoorlog en van het luchtoffensief dat Groot-Brittannië en de Verenigde Staten tegen Duitsland voerden. Straalvliegtuigen, lucht-lucht- en grond-lucht-raketten hadden de geallieerde 'bommenwerperstromen' uit het Duitse luchtruim kunnen verdrijven, maar hun ontwikkeling en hun inzet werden voortdurend tegengewerkt en geremd. Doch daarover meer in deel 5: 'Straaljagers en V-wapens startten te laat'.